Bu sene mayıs ayı içerisinde ve haziran ayının ilk çeyreğinde Tokat’ta yaz yaşanan değişik meteorolojik koşullar (dolu- yağmur) başta bağ-bahçe olmak üzere tüm tarım ürünlerini olumsuz yönde etkiledi.

Etkili olan kuvvetli yağış ve dolu bağ-bahçe ve de yaprak ve tütünlerin telef olmasına neden oldu.

Özellikle üretim ve tadı itibariyle Tokat bölgesinde nam yapmış yaprağın ekim alanları dolunun etkisi ile zarar gördü ve rekoltenin çok düşmesine neden oldu.

Pazarlarda sabahın erken saatlerinde köylülerin getirdiği yapraklarda azalma olduğu görüldü.

Günün iş ve sıcak yorgunluğunu gidermek, bağ ve bahçe bakımında tecrübe sahibi büyüklerden görüşlerini almak üzere özellikle Kazova köylerinde, Üzümören’de ve Turhal’daki vatandaşlarla görüştüğümüzde yağmur ve dolunun çok kötü vurduğunu söylediler.

Şimdi ise hayvan yiyeceği olan silaj ve de insan yiyeceği sebze-meyve üzerine de sorularımız oldu.

Yaşlı amcalar bizlere şunları söylediler.. Eski zamanlarda bir karış toprak boş bırakılmamak üzere ekilir iken şimdi bırak dağı-taşı ovada eken yok. Üretim tek tek terk edildi dediler.

Eskiye oranla yolların güzelleştiği, Özel idarelerin hizmet vermedeki çabaları da eklendiğinde şehirlere ulaşmada sıkıntılar bir nebzede olsa ortadan kalkmasıyla ulaşım da sıkıntılar ortadan kalkmış oldu.

Son zamanlarda pandeminin tavan yapması sebebiyle büyükşehirlerden köylere ve ilçelere göç geri başladı. Umarız bu geri dönüşler kalıcı olur.

Geriye dönük iki senede köylerdeki evler yaz kış yaşanır hale geldi.

Evlere bakıldığında önünde bahçesi, içerisinde yeni yapılmış muntazam odaları ile hem “yazlık” hem “kışlık” olarak kullanmaktadır.

Boş tarlalar az da olsa yeşermeye başladı. Bahçelerde yerel tohumdan elde edilen ürünlerin üretilmesiyle yaşlı da olsa insanlar kendi ihtiyaçlarını karşılamaya başladılar.  

Ülkemiz, daha 15-20 yıl öncesine kadar kendi kendine yetebilen ender tarım ülkelerinden birisi iken, uygulanan yanlış tarım politikaları bir de üstüne üstelik ithalat ile artık üretici üretemez, ürettiğini satamaz ve zarar eder hale geldi. Bırakın üretimi samanı dahi ithal eder hale geldik. Bu tablo her geçen gün katlanarak devam ederken bu kez topraklar ekilmemeye başladı. Bu da dışa bağımlılığı her geçen yıl daha da artırmaya başladı.

Pandemi dolaysıyla geri dönüşlerin olması bizleri biraz ümitlendiriyor.

Tokat’ta sanayi az olduğuna göre bu il kalkınacaksa tarım ve hayvancılık ile kalkınacak.

Bu bağlamda Tokat Valisi Dr. Ozan Balcı’nın Türkiye’ye Model Olan “Köyümde Yaşamak İçin Bir Sürü Nedenim Var”  projesi kapsamında Ziraat Bankasıyla imzalanan sözleşme ile 7 yıl vadeli, 2 yıl ödemesiz, 0 faizli kredi ile yetiştiricilere 100 koyun dağıtılmaya başlandı.

 “5 yılda 5 yüz bin koyun dağıtımının bu yıl ki ayağı kapsamında 100 bin koyunun Tokatlı yetiştiricilere dağıtımı devam ediyor.”

Vali Balcı diyor ki; Çiftçimizi mutlu görünce, koyun sayımız artınca onların zenginleştiğini görünce biz mutlu oluyoruz.

Valiliğin  hayata geçirdiği “Köyümde Yaşamak İçin Bir Sürü Nedenim Var”  projesi

İlimizin geleceğimiz açısından çok önemsiyor ve yaşamsal bir değer taşıdığını düşünüyor katkılarından dolayı valimiz Sayın Dr.Ozan Balcı’ya teşekkür ediyorum.

Tokat’ın sloganı şu olmalı;  “TOPRAĞINI SATMA, ÜRÜNÜNÜ SAT”, “EKİLMİŞ TOPRAKLAR ULUSAL GÜÇTÜR”